Trafił się w końcu wolny dzień ze sprzyjającą pogodą. Postanowiłem więc, że skorzystam i wymienię moje niemalże łyse opony. Pojechałem do Warszawy, do firmy w której pracuję i do której przyszły zamówione Pirelki.

Montaż ich do transportu nie zajął mi więcej niż 5 minut i pojechałem do Pruszkowa do zaprzyjaźnionego wulkanizatora. Silnik tego dnia dziwnie pracował. Brzmiało jakby jeden z kolektorów wydechu był niedokręcony. I faktycznie, jedna ze śrub była poluzowana. Po wymianie opon znajomy podokręcał luźne śruby. W między czasie dostałem telefon od Grześka, że odwiedzimy Łukasza -ziomka, który swojego Bandziora ma 200km stąd i strasznie cierpi z powodu niemocy latania motocyklem;).

Spotkaliśmy się z Grześkiem i uderzyliśmy do Łukasza.  W głowie miałem plan, żeby wyskoczyć całą paczką do Warszawy - na festiwal kultury japońskiej w stylu Cosplay :). Łukasz był z kobietą, więc akurat - dwóch kierowców i 2 plecaki. Wziąłem kobietę Łukasza do siebie.

Festiwal - szybko z niego zrezygnowaliśmy. Na PJWSTK dziki tłum skutecznie nas zniechęcił. Rozważałem też tego dnia, czy zakupić nowe buty, aby zastąpić stare Vertigo, z wytartymi już podeszwami. Powstał więc szybki plan, że lecimy do znanego wszystkim salonu - zrobić zakupy, a potem polecieć na jakąś sziszę czy cuś.

Lecimy więc - Plac Zawiszy, Jerozolimskie do Zachodniego. Potem Prymasa. Pierwszy wiadukt… Na podjeździe zapaliła mi się czerwona lampka od ciśnienia oleju.

-Sekunda nr 1: -”Cholera… benzyna się kończy?” -ruch manetką - Bandzior szarpnął żwawo do przodu.

-Sekunda druga: -“Fuck… jest źle…”. Kciukiem skierowanym w dół zasygnalizowałem koleżance plecaczkowi, że koniec imprezy i zacząłem szukać miejsca do zjazdu.

- Sekunda piąta: Stoimy przy rondzie u skrzyżowania Górczewskiej i Prymasa Tysiąclecia. Silnik jakby stracił na mocy. W jego pracy słychać pisk, jak przy toczeniu stalowego walca na tokarce. Postawiłem bandziora na centralce na chodniku i czekam. Koleżanka zaskoczona kompletnie usłyszała tylko ode mnie “Chyba zatarłem silnik”.

Koledzy, którzy jechali przed nami drugim bandziorem kapnęli się, że coś jest nie tak. Chwilę później przeszli przejściem dla pieszych w naszym kierunku. W międzyczasie sprawdziłem okienko poziomu oleju: FULL. “Fuck.... No to pewnie pompa oleju zdechła…”.

Na przeciwko jest stacja benzynowa, więc przepchałem tam swojego “dziora”. Grzesiek wziął koleżankę na motocykl i pojechał po samochód, żeby nas wszystkich zabrać. Ja z kolei zacząłem dzwonić. Najpierw Kuba -znajomy od wszystkich możliwych części do Bandita.  Ustaliłem, że ma dla mnie silnik w rozsądnej cenie.

Koleżanka trochę marzła i sprawiała wrażenie jakiejś zdenerwowanej albo obrażonej.

Potem tel. do kolegi u którego wymieniałem gumy, bo robi też z lawetką. 40 minut później pakowaliśmy SUZI na przyczepkę i jechaliśmy do Kuby. Kawałek za Pruszkowem byliśmy na miejscu. Moto zdjęte z lawety i zapakowane do garażu. Koleżanka wyraźnie była rozdrażniona albo zmęczona… "No cóż, niezbyt atrakcyjne spędzanie czasu dla kobiety". - Tak sobie myślałem.

Prawda była jednak inna. Po pogaduchach z Kubą, pożegnaliśmy się i wyszliśmy przed bramę. I tam kolega Grzesiek w ostatnim momencie złapał mdlejącą koleżankę, chroniąc ją przed upadkiem.

Okazało się, że nikt z nas nie był świadomy hipoglikemii koleżanki. Gdyby półtorej godziny wcześniej nie wysiadł mi silnik, koleżanka prawdopodobnie leżałaby teraz roztrzaskana na asfalcie a wszyscy (łącznie ze mną) mieliby mnie za sprawcę nieumyślnego spowodowania jej śmierci.

Mając taką świadomość - cieszę się, że mam silnik do wymiany. Już zdążyłem sobie wyobrazić życie z ciężarem, jakim jest świadomość uczestniczenia w doprowadzeniu do czyjejś śmierci.